Jakiś czas temu, szykując się do zadania rekrutacyjnego, postanowiłam znów spróbować swoich sił z pisaniem wtyczek dla WordPress.
Pisanie wtyczek w WordPressie to druga, po pisaniu motywów, cenna umiejętność. O ile jednak przy pisaniu motywów w WordPressie można się całkiem nieźle ślizgać, znając trochę PHP i wiedząc, jak mniej więcej czytać dokumentację WordPressa, o tyle pisanie wtyczek nie jest aż tak łatwe.
Hello Dolly, czyli klątwa prostych wtyczek
Szukając tutorialu do pisania wtyczek można natrafić na całą masę artykułów mówiących o tym, że wystarczy jeden plik, kilka linijek kodu i pyk! Twoja pierwsza wtyczka działa. Przykładem takiej wtyczki jest kultowy plugin Hello Dolly, który instalowany jest na każdej „świeżej” instalacji WordPressa.
Zaglądając w pliki wtyczki widzimy co prawda, że linijek kodu jest nieco więcej niż kilka. Jednak sam kod nie jest super skomplikowany. Bazując na tym można rzeczywiście dojść do wniosku, że pisanie wtyczek to nic takiego i nie pozostaje nic innego jak napisać coś i zacząć na tym zarabiać.
Moje dotychczasowe doświadczenie pokazuje, że teza ta ma swoje słabości.
Po pierwsze, poziom skomplikowania wtyczki zależy od jej funkcjonalności. Tak, prostą wtyczkę łatwo jest napisać. Z wtyczką do sprzedaży lub z bardziej zaawansowaną wtyczką, którą chcesz dodać do repozytorium WordPressa nie zawsze jest tak łatwo
Po drugie, proste tutoriale nie biorą zazwyczaj pod uwagę paru „drobych” sztuczek, które potrzebne są, by wtyczka była trochę trudniejsza do wykorzystania przez hackerów oraz by nie doszło do konfliktu z innymi wtyczkami. Na starcie nie da się ogarnąć wszystkich zagadnień security, jednak warto mieć pewne podstawy.
Bardziej skomplikowana wtyczka od podstaw
Dlatego też postanowiłam się podzielić tutorialem, który zwiększył nieco moją wiedzę na temat pisania wtyczek. Tutorial jest w języku angielskim z możliwością włączenia automatycznie generowanych podpisów w tym języku.
Pisząc plugin według tego nagrania nauczyłam się kilku rzeczy, których nie znalazłam w hurra optymistycznych tekstach o tym, jak łatwo jest kodować wtyczki. A dokładnie, poszerzyłam swoją wiedzę o:
- podstawowe zabezpieczenie wtyczki
- importowanie plików za pomocą require_once() (do tej pory tego aż tak nie potrzebowałam)
- jeden ze sposobów budowania struktury wtyczki
- wykorzystanie Composera i Carbon Fields (darmowej alternatywy dla ACF Pro) do budowania elmentów pluginu
- podstawowe fragmenty kodu pozwalające na „podpięcie” wtyczki do WordPressa.
Jeśli ktoś chce w stosunkowo krótkim czasie zdobyć sporą wiedzę lub przekonać się, czy pisanie wtyczek to coś, co mu się podoba, to myślę, że ten tutorial będzie pomocny.
A jeśli ciekawi Was, jak wygląda pisanie wtyczek w praktyce, to polecam odcinek podcastu Macieja Kuchnika na ten temat.
